کد مطلب:25470 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چه دليل و سندي وجود دارد كه ماجراهاي پيامبران را باور داشته باشيم؟ از كجا صحت و سقم داستان هايشان را بپذيريم؟

براي اطلاع از داستان و زندگي پيامبران دو مأخذ معتبر وجود دارد.

1- قرآن كريم. قرآن وحي الهي است و كلام خدايي است كه از گذشته و آينده و نهان و آشكار آگاه است و چيزي بر وي پوشيده نيست. از اين رو هر چه قرآن بگويد، كاملاً با واقعيت مطابقت دارد. بنابراين داستان هايي كه قرآن براي پيامبران نقل كرده حقيقت دارد مثل ماجراي حضرت يوسف(ع) و حضرت يونس و پيامبران ديگر.

2- روايات حضرات معصومين(ع). پيامبر اسلام(ص) و امامان معصوم(ع) داراي علم خدادادي هستند و ميتوانند از گذشته و آينده خبر دهند. بنابراين هر داستان و مطلبي را كه يكي از معصومين(ع) درباره زندگي پيامبران(ع) نقل كند، مورد قبول ما است چرا كه با واقع مطابقت دارد، و حقيقت را بازگو كرده است.

غير از اين دو مأخذ معتبر، برخي اسناد تاريخي و باستاني، وجود پيامبران را در گذشته مورد تأييد قرار ميدهد. از روي نوشتهها و آثاري كه بر جاي مانده و از راه تعاليم و آداب و سنن ديني كه در گذشته وجود داشته و بعضاً بر جاي مانده، يا آثار و بناهايي كه باقي مانده و... ميتوان به وجود برخي پيامبران در گذشته پي برد.

قطعيت و اعتبار اين روش و مأخذ، به مقدار اعتبار اسناد تاريخي و باستانشناسي و چگونگي تحليل و تفسير آن يافتهها بستگي دارد.